Dat dat dan

Dat dat dan

Dat dat dan

Een jonge moeder die zachtjes tegen een kinderwagen praat

Een herfststorm die een minuscule paarse string van een waslijn rukt

Een rechterbil in een roze legging die pront over een stoelrand hangt

Een ingedeukte bumper met witte vegen van de veroorzaker

Een aftandse piano die kreunt onder een melancholieke melodie

Een potlood dat zacht zoevend de dood een gezicht geeft

Een monumentale meeuw die een verbaasd kind brodeloos maakt

Een vader die de hand van zijn voor altijd verdwaalde vader vasthoudt

Een paraplu in een afvalbak die weigert zich afgedankt te voelen

De restanten van een bokbier waarin zich toch echt een kikker aftekent

Het hart dat van jou is en van mij maar dat ik nooit helemaal zal hebben

De eerste keer een dochter loslaten op haar fiets zonder zijwieltjes

De ontdekking dat de wereld net zo groot is als hij klein is

Dat en dan alles opnieuw leren en weer geboren worden

Vergeet het maar

En dat dat dan de essentie is

© Beeld: Anja de Graaff - Fotograaf des Waterlands

Dat dat dan